Żegnamy Bogusławę Latawiec-Balcerzan

Z ogromnym żalem przyjmujemy wiadomość o śmierci Bogusławy Latawiec-Balcerzan, poetki, powieściopisarki, eseistki, redaktorki czaopism literackich „Nurt” i „Arkusz”, a także gazety mówionej „Struktury III” przy Poznańskim Oddziale Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Bogusława Latawiec była córką nauczyciela, historyka literatury Czesława Latawca, edytorką jego książki wspomnieniowej Sandomierzanin w Poznaniu. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, uczyła języka polskiego w poznańskich liceach. Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autorka ośmiu tomów prozy (w tym powieści: Nie widziałam tak długiej chorągwi – debiut, 1965; Ogród rozkoszy ziemskich, 1976; Ciemnia, 1989; Kochana Maryniuchna z 2003 roku, za którą otrzymała Nagrodę im. Józefa Łukaszewicza „Posnaniana 2003”, przyznawaną przez Bibliotekę Raczyńskich) oraz dwunastu książek poetyckich (wśród nich Odkrytki, 2007; Gdyby czas był ziemią, 2011; Pierzchające ogrody, 2018, Nieoznakowany szlak, 2021). Swoją twórczość kilkakrotnie prezentowała na wieczorach autorskich w Domu Literatury Biblioteki Raczyńskich, z niegasnącą pasją opowiadając o swych inspiracjach oraz o warsztacie twórczym. Przytaczamy wiersz zamykający książkę Nieoznakowany szlak, najnowszy tomik Bogusławy Latawiec.

Rzeczy uciekają

Nasze domowe rzeczy

chętnie uciekają

do swoich tajnych wnętrz

pędzą w świetle podłóg

gonią kolory ścian

układając przestrzenie

po swojemu

jak ciężkopióre ptaki

nad wysokimi falami

(tyle morskich piachów

mieć do przeczytania!)